Die wonen niet hier De tijd die sleept zich voort met elke dag hetzelfde lied. Op het punt om te vertrekken en toch blijf ik alsmaar hier. Er liggen zoveel van mijn uren op de vloer van de fabriek, en als het niet je lijf is worden je hersenen wel ziek. En elke dag hetzelfde lied. En de dagen vliegen langzaam langs me heen. De machines blijven stampen en de mensen worden ziek. Het kan de bazen weinig bommen want die wonen toch niet hier. En elke dag hetzelfde lied. En de dagen vliegen langzaam langs me heen. Nog heel even dan is wat ik telkens zeg. Nog heel even dan en daarna ben ik weg. Nog heel even dan, dan is het ook echt klaar. Dan ga ik weg, hier ver vandaan. En elke dag hetzelfde lied. En de dagen vliegen langzaam langs me heen.